Dow 36.000

Kortgeleden bereikte 's werelds bekendste beursindex - de Dow Jones - voor het eerst in de geschiedenis het niveau van 36.000 punten.

Dat niveau zal weinigen iets zeggen. En het is eveneens een puntenniveau waar in de media maar weinig aandacht voor was. Maar het is exact dit puntenaantal dat is voorspeld in het boek van James Glassman en Kevin Hassett met de profetische titel 'Dow 36.000'.

De auteurs - beiden hebben een indrukwekkende staat van dienst - stellen in hun boek dat het genoemde puntenaantal "heel snel", mogelijk nog "vandaag" bereikt zal worden. En: "Het rationele moment hiervoor is vanmiddag". Maar de auteurs geven ook aan zich voor te kunnen stellen dat het bereiken van het genoemde puntenaantal nog "drie tot vijf jaar" in beslag gaat nemen.

Datum van publicatie van dit boek: 1 oktober 1999.

Het is niet voor niets dat een grapje op Wall Street luidt dat je best een datum of een bepaalde indexstand mag noemen, maar nooit beide tegelijk moet doen... Ondergetekende denkt dat de Dow Jones het niveau zal bereiken van een miljoen punten.

Voor gek verklaard

Een paar jaar na de publicatie van het boek, toen de internetzeepbel was geknapt, is dikwijls op dit boek gewezen als symbool van het ongebreidelde en ongefundeerde optimisme van eind jaren '90.

De auteurs zelf werden voor gek verklaard. En in een nogal cynische reactie op Amazon, van iemand die het boek vijf sterren geeft, staat dat de bijna 300 pagina's van dit boek uitstekend te gebruiken zijn als bodemvulling voor in de kattenbak.

Hoewel het boek in de jaren na publicatie vaak in verband is gebracht met de piek van de aandelengekte rond de eeuwwisseling was dat eigenlijk nog niet eens het geval. In de vijf maanden die volgden (tot 10 maart 2000) steeg de technologiebeurs Nasdaq namelijk nog met 84%. Om daarna, tot oktober 2002, met 80% te dalen.

Maar de voorspelde stand van 36.000 punten die zelfs op dat moment van ongebreideld optimisme absurd leek - op 1 oktober 1999 noteerde de Dow Jones een stand van 10.273 punten - is inmiddels dus gewoon bereikt.

Dat het absurd veronderstelde niveau inmiddels is bereikt hangt samen met het effect van compounding, het 'rente op rente'-effect oftewel exponentiele groei. Zelfs een vrij bescheiden stijging op jaarbasis in combinatie met een flink aantal jaren leidt dan tot een heel forse toename, die door menigeen wordt onderschat.

Amerika versus Japan

Het puntenaantal van de Dow Jones - en van de Nasdaq - bedraagt nu een veelvoud van het puntenaantal van rond de eeuwwisseling. Verklaring is dat de onderliggende bedrijven gemiddeld toch behoorlijk goed zijn in het verdienen van geld. Lees: de collectieve intrinsieke waarde van deze beide indices loopt gestaag op en de ontwikkeling van de indexstand weerspiegelt dat.

Veel bijzonderder zo bezien was de hype rond Japanse aandelen eind jaren '80. De gemiddelde onderliggende winstgevendheid van Japanse bedrijven is vrij laag waardoor de intrinsieke waarde van de Japanse aandelenmarkt (de Nikkei 225) ook langzaam stijgt. En dat verklaart waarom de Nikkei 225 ruim 30 jaar na de euforie van eind jaren '80 nog steeds onder de stand van toen noteert...