Ouderwetse slingerklok

Vrij recent - op de BeleggersFair in Amsterdam - spraken we een belegger die ons vertelde kortgeleden zijn gehele aandelenportefeuille te hebben verkocht, vanwege de door hem veronderstelde overwaardering van de aandelenmarkt. Wij plaatsen vraagtekens bij deze aanpak.

Aandelenmarkten zijn momenteel in termen van koers/winst-verhouding naar ons idee weliswaar niet goedkoop, maar heel duur evenmin. Dat geldt des te meer wanneer het selecte gezelschap bekende techgiganten met hoge koers/winstverhoudingen en met een fors gewicht in de index buiten beschouwing gelaten wordt.

Voor de belegger die we op de BeleggersFair spraken kunnen zich goed bezien twee scenario's voordoen. Of 1) beurzen stijgen waardoor rendement wordt misgelopen. Of 2) beurzen dalen maar hierbij is goed voorstelbaar dat pas weer wordt belegd nadat beurzen zijn hersteld tot boven het niveau van verkopen, waarmee dan eveneens rendement misgelopen is.

Alsmaar hoger

Zelf zijn we bepaald geen fan van het proberen te timen van de aandelenmarkt op korte termijn. Of beurzen het komende jaar goed zullen presteren weten we niet. Op de korte termijn - in ieder geval iedere periode korter dan een jaar - laten aandelenmarkten zich vrijwel niet voorspellen.

De bedrijven die samen de beurs vormen creëren als groep bezien voortdurend waarde met hun onderliggende activiteiten. Om die reden mag worden verwacht dat aandelenmarkten op termijn alsmaar verder stijgen, hoewel op slechts een fractie van alle dagen daadwerkelijk sprake is van een recordstand. Zaak is vooral hier zo rationeel mogelijk mee om te gaan en bestand te zijn - zowel financieel als emotioneel - tegen de onvermijdelijke fluctuaties tussentijds.

De waardering van de beurs vergelijken we zelf wel eens met een ouderwetse slingerklok. Heel soms bevindt de slinger zich uiterst links (extreme onderwaardering) of uiterst rechts (extreme overwaardering). Het grootste deel van de tijd - naar ons oordeel momenteel ook - bevindt de slinger zich er ergens tussenin.

Opgemerkt is nog dat ieder afzonderlijk aandeel eveneens als zo'n slingerklok te zien is waarbij geldt dat al deze klokken niet gelijklopen. Of anders gesteld: er zijn altijd wel aantrekkelijk gewaardeerde aandelen te vinden, zelfs op die sporadische momenten waarbij de slinger van de beurs zich aan de uiterste rechterzijde bevindt...